Προθέσεις:
πάντα γράφω πρώτα τον τύπο του ρήματος που μου ζητούν και ύστερα προσθέτω την πρόθεση.
Προσοχή!
ἐκ > ἐξ + φωνήεν ή δίφθογγο
π.χ. ἐκ-βάλλω > ἐξ-έβαλλον
οι δισύλλαβες προθέσεις εκθλίβονται μπροστά από φωνήεν ή διφθ.
παρα-μένω > παρ-έμενον
Κατηγορία: Ξενοφώντας
Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Γενικοί κανόνες τονισμού
- Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε οξεία.
π.χ. ὁ ἄνθρωπος
- Η μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη εμπρός από βραχύχρονη λήγουσα.
Συνεχίστε την ανάγνωση Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Μεταφράσεις στα Ελληνικά του Ξενοφώντα
Αρχαία γνωμικά
Κοντός ψαλμός αλληλούια = η φράση χρησιμοποιείται για υπόθεση που σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματά της και δεν μπορούμε με σιγουριά να κάνουμε πρόγνωση.
Αμ’ έπος αμ΄έργον = πρόκειται για αρχαιοπρεπή φράση και σημαίνει χωρίς καθυστέρηση, αμέσως.
Μεταξύ σφύρας και άκμονος (ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι) = λέγεται για κάποιον που αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις και δεν μπορεί να απαλλαγεί απ’ αυτές.
Όμοιοι και ομόηχοι τύποι της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Ερωτήσεις εισαγωγής Ξενοφώντα (Αρχαία Α΄ Λυκείου)
1. Τι είναι ιστοριογραφία; Πώς εργάζεται ο ιστοριογράφος; σελ.1
2. Ποιά μεγάλη πρωτοτυπία πρτ. τους Έλληνες ιστορικούς σε σχέση με τους ομοτέχνους του στην ανατολή και τους διακρίνει απ αυτούς; σελ.
3. Ποιές νέες τάσεις στην ιστοριογραφία εκφράζει το έργο του Ξεν.; σελ. 5
4. Ποιά ιστορική περίοδο καλύπτει ο Ξεν. και με ποιό ιστορικό του έργο; (5η ερώτηση βιβλίου) σελ. 14, 30, 31, 33, 34
Συνεχίστε την ανάγνωση Ερωτήσεις εισαγωγής Ξενοφώντα (Αρχαία Α΄ Λυκείου)
Διαγωνίσματα αρχαίων Α’ Λυκείου από την τράπεζα θεμάτων
Πούλιος Κων/νος – απόφοιτος κλασικής φιλολογίας ΑΠΘ
Η χρήση των μορίων ἄν, ὡς στα αρχαία ελληνικά
ΤΟ ΜΟΡΙΟ ἄν
Το μόριο ἄν δηλώνει:
α) μια υπόθεση, η οποία αναφέρεται σαφώς ή λανθάνει ή υπονοείται.
β) κάτι που εξαρτάται από περιστάσεις ή προϋποθέσεις ή όρους,
γ) το αμφίβολο και ακοθόριστο νόημα μιας πράξης ή μιας ενέργειας, και
Συνεχίστε την ανάγνωση Η χρήση των μορίων ἄν, ὡς στα αρχαία ελληνικά
Ασκήσεις συντακτικού και γραμματικής (Α΄ Λυκείου)
Να αναγνωρίσετε τα είδη των κατηγορουμένων.
- Οἱ ἐπιόντες (= οι εχθροί) ἦσαν ἀμφί τούς τριάκοντα.
- Κατέστησαν τήν αὑτῶν φύσιν γνώριμον ἅπασι τοῖς πολίταις.
- Τό σῶμα θνητόν ἅπαντες ἔχομεν.
- Καλῆς μητρός πέφυκα.
- Ἐγώ ἐγενόμην τῶν τετρακοσίων.
- Παρετάξαντο τάς ναῦς μετεώρους.
- Κῦρος Κλέαρχον παρεκάλεσε (= προσκάλεσε) σύμβουλον.
Συνεχίστε την ανάγνωση Ασκήσεις συντακτικού και γραμματικής (Α΄ Λυκείου)
Σύνοψη Γραμματικής και Συντακτικού Αρχαίας Ελληνικής
Κοινωνική διαστρωμάτωση και πολιτικά δικαιώματα στην αρχαία Αθήνα και στη Σπάρτη
Τρεις ήταν οι κύριοι λόγοι για τους οποίους οι αρχαίοι Έλληνες θεσμοθέτησαν την πόλη-κράτος: η ενότητα, η αυτονομία και η αυτάρκεια [1]. Η αυτονομία, βέβαια, είχε την έννοια που αποδίδουμε σήμερα με την λέξη ανεξαρτησία [2]. Εξ αυτών των λόγων κυριότερος ήταν η αυτονομία, διότι η αυτάρκεια και η ενότητα μπορούν να θεωρηθούν σε μεγάλο βαθμό προϋποθέσεις για την αυτονομία.
Η χρήση των επιρρημάτων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Τα επιρρήματα:
Τα επιρρήματα ως καθαρώς επιρρηματικοί προσδιορισμοί δηλώνουν χρόνο, τόπο, τρόπο και ποσό.
α) Ως καθαρώς επιρρηματικοί προσδιορισμοί του χρόνου λειτουργούν τα χρονικά επιρρήματα, καθώς και αντωνυμικά επιρρήματα σε –τε, όπως: νῦν, ἀεί, χθές, αὔριον, πάλαι, ἄρτι (= μόλις), παραχρῆμα (= αμέσως), πώποτε, οὔποτε, ἑκάστοτε κ.α.
Συνεχίστε την ανάγνωση Η χρήση των επιρρημάτων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας