Οι προθέσεις των ρημάτων

Προθέσεις:

πάντα γράφω πρώτα τον τύπο του ρήματος που μου ζητούν και ύστερα προσθέτω την πρόθεση.

Προσοχή!

ἐκ > ἐξ + φωνήεν ή δίφθογγο  

π.χ. ἐκ-βάλλω >  ἐξ-έβαλλον

οι δισύλλαβες προθέσεις εκθλίβονται μπροστά από φωνήεν ή διφθ.

παρα-μένω > παρ-έμενον

Συνεχίστε την ανάγνωση Οι προθέσεις των ρημάτων

Θέματα Πανελλαδικών στα αρχαία ελληνικά (1991-2000)

Πούλιος Κώστας – απόφοιτος κλασικής φιλολογίας

Συνεχίστε την ανάγνωση Θέματα Πανελλαδικών στα αρχαία ελληνικά (1991-2000)

Αρχαία ελληνική θεματογραφία (άγνωστα κείμενα)

Διαβάστε εδώ

Άγνωστο (πρωτότυπα κείμενα)

ΑΙΣΧΙΝΗΣ

Κατά Τιμάρχου

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

Νικόκλης

Κατά τῶν σοφιστῶν

Πρός Νικοκλέα

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

Ιστορίαι Δ’

Ιστορίαι Ε’

Iστορίαι Ζ΄

ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Αντιγόνη

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ

Συμπόσιον

Κύρου Ανάβαση

Πούλιος  Κων/νος

Οι διαρθρωτικές λέξεις

Ακολουθεί ένας πλήρης κατάλογος διαρθρωτικών λέξεων που χρησιμοποιούμε, για να πετύχουμε τη συνοχή του κειμένου.

Διαβάστε εδώ

Ορισμοί λέξεων και εννοιών (Άρης Γιαβρής)

Αβάσιμος (λογική: για συμπεράσματα, απόψεις): Η γνώμη ή το συμπέρασμα που δεν βασίζεται, σε εξακριβωμένα τεκμήρια ή σε αληθείς προκείμενες.

Αγορά (οικοvομία): Το σύστημα που επιτρέπει στους πωλητές και τους αγοραστές να συναλλάσσονται με χρήματα ανταλλάσσοντας κάθε είδους αγαθά, υπηρεσίες και πληροφορίες.

Αγύρτης (ο): Αυτός που εξαπατά τους ανθρώπους με επίδειξη γνώσεων και ικανοτήτων τις οποίες στην πραγματικότητα δεν έχει (= τσαρλατάνος, απατεώνας).

Συνεχίστε την ανάγνωση Ορισμοί λέξεων και εννοιών (Άρης Γιαβρής)

Η αξιολόγηση της περίληψης

Η αξιολόγηση της περίληψης κειμένου (25 μονάδες)

Η περίληψη δεν είναι ξεχωριστό γραμματειακό είδος αλλά ένας τρόπος συνοπτικής απόδοσης προϋπάρχοντος κειμένου διά της οποίας επιδιώκεται:

α) Η κατανόηση του κειμένου.

β) Η πληροφόρηση των άλλων με λιτό και σαφή τρόπο για το περιεχόμενο του κειμένου.

γ) Η διάκριση του αναγκαίου από το περιττό τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη γλώσσα του κειμένου.

δ) Η δόμηση ενός νέου κειμένου με συνοχή και συνεκτικότητα.

Συνεχίστε την ανάγνωση Η αξιολόγηση της περίληψης

Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας

Γενικοί κανόνες τονισμού 

  • Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε οξεία.

π.χ. ὁ ἄνθρωπος

 

  • Η μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη εμπρός από βραχύχρονη λήγουσα.

Συνεχίστε την ανάγνωση Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας

Αρχαία γνωμικά

 Κοντός ψαλμός αλληλούια = η φράση χρησιμοποιείται για υπόθεση που σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματά της και δεν μπορούμε με σιγουριά να κάνουμε πρόγνωση.

Αμ’ έπος αμ΄έργον = πρόκειται για αρχαιοπρεπή φράση και σημαίνει χωρίς καθυστέρηση, αμέσως.

Μεταξύ σφύρας και άκμονος (ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι) = λέγεται για κάποιον που αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις και δεν μπορεί να απαλλαγεί απ’ αυτές.

Συνεχίστε την ανάγνωση Αρχαία γνωμικά