Προθέσεις:
πάντα γράφω πρώτα τον τύπο του ρήματος που μου ζητούν και ύστερα προσθέτω την πρόθεση.
Προσοχή!
ἐκ > ἐξ + φωνήεν ή δίφθογγο
π.χ. ἐκ-βάλλω > ἐξ-έβαλλον
οι δισύλλαβες προθέσεις εκθλίβονται μπροστά από φωνήεν ή διφθ.
παρα-μένω > παρ-έμενον
Προθέσεις:
πάντα γράφω πρώτα τον τύπο του ρήματος που μου ζητούν και ύστερα προσθέτω την πρόθεση.
Προσοχή!
ἐκ > ἐξ + φωνήεν ή δίφθογγο
π.χ. ἐκ-βάλλω > ἐξ-έβαλλον
οι δισύλλαβες προθέσεις εκθλίβονται μπροστά από φωνήεν ή διφθ.
παρα-μένω > παρ-έμενον
ΑΙΣΧΙΝΗΣ
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ
ΣΟΦΟΚΛΗΣ
ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ
Πούλιος Κων/νος
Ακολουθεί ένας πλήρης κατάλογος διαρθρωτικών λέξεων που χρησιμοποιούμε, για να πετύχουμε τη συνοχή του κειμένου.
Αβάσιμος (λογική: για συμπεράσματα, απόψεις): Η γνώμη ή το συμπέρασμα που δεν βασίζεται, σε εξακριβωμένα τεκμήρια ή σε αληθείς προκείμενες.
Αγορά (οικοvομία): Το σύστημα που επιτρέπει στους πωλητές και τους αγοραστές να συναλλάσσονται με χρήματα ανταλλάσσοντας κάθε είδους αγαθά, υπηρεσίες και πληροφορίες.
Αγύρτης (ο): Αυτός που εξαπατά τους ανθρώπους με επίδειξη γνώσεων και ικανοτήτων τις οποίες στην πραγματικότητα δεν έχει (= τσαρλατάνος, απατεώνας).
Συνεχίστε την ανάγνωση Ορισμοί λέξεων και εννοιών (Άρης Γιαβρής)
Η αξιολόγηση της περίληψης κειμένου (25 μονάδες)
Η περίληψη δεν είναι ξεχωριστό γραμματειακό είδος αλλά ένας τρόπος συνοπτικής απόδοσης προϋπάρχοντος κειμένου διά της οποίας επιδιώκεται:
α) Η κατανόηση του κειμένου.
β) Η πληροφόρηση των άλλων με λιτό και σαφή τρόπο για το περιεχόμενο του κειμένου.
γ) Η διάκριση του αναγκαίου από το περιττό τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη γλώσσα του κειμένου.
δ) Η δόμηση ενός νέου κειμένου με συνοχή και συνεκτικότητα.
Γενικοί κανόνες τονισμού
π.χ. ὁ ἄνθρωπος
Συνεχίστε την ανάγνωση Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Κοντός ψαλμός αλληλούια = η φράση χρησιμοποιείται για υπόθεση που σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματά της και δεν μπορούμε με σιγουριά να κάνουμε πρόγνωση.
Αμ’ έπος αμ΄έργον = πρόκειται για αρχαιοπρεπή φράση και σημαίνει χωρίς καθυστέρηση, αμέσως.
Μεταξύ σφύρας και άκμονος (ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι) = λέγεται για κάποιον που αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις και δεν μπορεί να απαλλαγεί απ’ αυτές.