Προθέσεις:
πάντα γράφω πρώτα τον τύπο του ρήματος που μου ζητούν και ύστερα προσθέτω την πρόθεση.
Προσοχή!
ἐκ > ἐξ + φωνήεν ή δίφθογγο
π.χ. ἐκ-βάλλω > ἐξ-έβαλλον
οι δισύλλαβες προθέσεις εκθλίβονται μπροστά από φωνήεν ή διφθ.
παρα-μένω > παρ-έμενον
Κατηγορία: Αρχαία ελληνική γλώσσα α
Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Γενικοί κανόνες τονισμού
- Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε οξεία.
π.χ. ὁ ἄνθρωπος
- Η μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη εμπρός από βραχύχρονη λήγουσα.
Συνεχίστε την ανάγνωση Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Αρχαία γνωμικά
Κοντός ψαλμός αλληλούια = η φράση χρησιμοποιείται για υπόθεση που σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματά της και δεν μπορούμε με σιγουριά να κάνουμε πρόγνωση.
Αμ’ έπος αμ΄έργον = πρόκειται για αρχαιοπρεπή φράση και σημαίνει χωρίς καθυστέρηση, αμέσως.
Μεταξύ σφύρας και άκμονος (ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι) = λέγεται για κάποιον που αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις και δεν μπορεί να απαλλαγεί απ’ αυτές.
Επαναληπτικές ασκήσεις συντακτικού αρχαίας ελληνικής
1) Να χαρακτηριστεί η σύνδεση των παρακάτω προτάσεων.
- Κῦρος ἐλυπεῖτο σύν τοῖς ἄλλοις καί οὐκ ἠδύνατο καθεύδειν (= να κοιμηθεί).
- Νῦν ἐπαινῶ σε, ἐφ’ οἷς λέγεις τε καί πράττεις.
- Οὔτε προδώσομεν ἀλλήλους σύμμαχοί τε ἐσόμεθα.
- Θαυμάζω δ’ ἔγωγε, εἰ μηδείς ὑμῶν μήτ’ ἐνθυμεῖται μήτ’ ὀργίζεται.
- Οἱ στρατηγοί ἔλεγον ὅτι τήν ἀναίρεσιν (= την περισυλλογή) τῶν ναυαγῶν προστάξειαν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς.
- Ἔλεγον οἱ ἄγγελοι ὅτι Κῦρος τέθνηκε, Ἀριαῖος δέ πεφευγώς εἴη.
- Κῦρος ἀγῶνας ἐποίει καί ἆθλα τοῖς νικῶσι μεγαλοπρεπῶς ἐδίδου καί ἦν πολλή εὐθυμία ἐν τῷ στρατεύματι.
- Οὔτε ἔγνων οὔτε γνώσομαι.
- Οἱ μέν ἀκούοντες ταῦτα ἥδοντο, οἱ δέ ἤχθοντο.
- Ἐπεί συνῆλθον οἱ λοχαγοί, Ξενοφῶν ἔλεξεν.
Συνεχίστε την ανάγνωση Επαναληπτικές ασκήσεις συντακτικού αρχαίας ελληνικής
Σύνοψη Γραμματικής και Συντακτικού Αρχαίας Ελληνικής
Οδηγίες αξιολόγησης φιλολογικών μαθημάτων στο Γυμνάσιο
Η εξεταστέα ύλη του Γυμνασίου είναι τα 3/5 της ύλης που διδάχθηκε, με την προϋπόθεση ότι η ύλη αυτή δεν είναι λιγότερη από το μισό της διδακτέας (Π.Δ 409/94 άρθρο 3 παρ. 2-6).
Συνεχίστε την ανάγνωση Οδηγίες αξιολόγησης φιλολογικών μαθημάτων στο Γυμνάσιο
Κοινωνική διαστρωμάτωση και πολιτικά δικαιώματα στην αρχαία Αθήνα και στη Σπάρτη
Τρεις ήταν οι κύριοι λόγοι για τους οποίους οι αρχαίοι Έλληνες θεσμοθέτησαν την πόλη-κράτος: η ενότητα, η αυτονομία και η αυτάρκεια [1]. Η αυτονομία, βέβαια, είχε την έννοια που αποδίδουμε σήμερα με την λέξη ανεξαρτησία [2]. Εξ αυτών των λόγων κυριότερος ήταν η αυτονομία, διότι η αυτάρκεια και η ενότητα μπορούν να θεωρηθούν σε μεγάλο βαθμό προϋποθέσεις για την αυτονομία.
Η χρήση των επιρρημάτων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Τα επιρρήματα:
Τα επιρρήματα ως καθαρώς επιρρηματικοί προσδιορισμοί δηλώνουν χρόνο, τόπο, τρόπο και ποσό.
α) Ως καθαρώς επιρρηματικοί προσδιορισμοί του χρόνου λειτουργούν τα χρονικά επιρρήματα, καθώς και αντωνυμικά επιρρήματα σε –τε, όπως: νῦν, ἀεί, χθές, αὔριον, πάλαι, ἄρτι (= μόλις), παραχρῆμα (= αμέσως), πώποτε, οὔποτε, ἑκάστοτε κ.α.
Συνεχίστε την ανάγνωση Η χρήση των επιρρημάτων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Οι σύνδεσμοι της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Οι κυριότεροι σύνδεσμοι της αρχαίας ελληνικής που εισάγουν
δευτερεύουσες προτάσεις είναι:
Αιτιολογικοί:
ἐπεί = επειδή
ἐπειδή = επειδή
ὅτι = διότι, γιατί
διότι = διότι, γιατί
ὡς = γιατί, διότι
Συνεχίστε την ανάγνωση Οι σύνδεσμοι της αρχαίας ελληνικής γλώσσας