Οι προθέσεις των ρημάτων

Προθέσεις:

πάντα γράφω πρώτα τον τύπο του ρήματος που μου ζητούν και ύστερα προσθέτω την πρόθεση.

Προσοχή!

ἐκ > ἐξ + φωνήεν ή δίφθογγο  

π.χ. ἐκ-βάλλω >  ἐξ-έβαλλον

οι δισύλλαβες προθέσεις εκθλίβονται μπροστά από φωνήεν ή διφθ.

παρα-μένω > παρ-έμενον

Συνεχίστε την ανάγνωση Οι προθέσεις των ρημάτων

Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας

Γενικοί κανόνες τονισμού 

  • Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε οξεία.

π.χ. ὁ ἄνθρωπος

 

  • Η μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη εμπρός από βραχύχρονη λήγουσα.

Συνεχίστε την ανάγνωση Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας

Αρχαία γνωμικά

 Κοντός ψαλμός αλληλούια = η φράση χρησιμοποιείται για υπόθεση που σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματά της και δεν μπορούμε με σιγουριά να κάνουμε πρόγνωση.

Αμ’ έπος αμ΄έργον = πρόκειται για αρχαιοπρεπή φράση και σημαίνει χωρίς καθυστέρηση, αμέσως.

Μεταξύ σφύρας και άκμονος (ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι) = λέγεται για κάποιον που αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις και δεν μπορεί να απαλλαγεί απ’ αυτές.

Συνεχίστε την ανάγνωση Αρχαία γνωμικά

Όμοιοι και ομόηχοι τύποι της αρχαίας ελληνικής γλώσσας

Διαβάστε εδώ

Διαγώνισμα στον Θουκυδίδη κεφ. 72, 73 (Α΄ Λυκείου)

Α.ΚΕΙΜΕΝΟ (72, 73):

Ἐλθόντων δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τούς τε πρέσβεις ὡς νεωτερίζοντας ξυλλαβόντες, καὶ ὅσους ἔπεισαν, κατέθεντο ἐς Αἴγιναν. Ἐν δὲ τούτῳ τῶν Κερκυραίων οἱ ἔχοντες τὰ πράγματα ἐλθούσης τριήρους Κορινθίας καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεων ἐπιτίθενται τῷ δήμῳ, καὶ μαχόμενοι ἐνίκησαν. ἀφικομένης δὲ νυκτὸς ὁ μὲν δῆμος ἐς τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὰ μετέωρα τῆς πόλεως καταφεύγει καὶ αὐτοῦ ξυλλεγεὶς ἱδρύθη, καὶ τὸν Ὑλλαϊκὸν λιμένα εἶχον· οἱ δὲ τήν τε ἀγορὰν κατέλαβον, οὗπερ οἱ πολλοὶ ᾤκουν αὐτῶν, καὶ τὸν λιμένα τὸν πρὸς αὐτῇ καὶ πρὸς τὴν ἤπειρον.  Τῇ δ᾿ ὑστεραίᾳ ἠκροβολίσαντό τε ὀλίγα καὶ ἐς τοὺς ἀγροὺς περιέπεμπον ἀμφότεροι, τοὺς δούλους παρακαλοῦντές τε καὶ ἐλευθερίαν ὑπισχνούμενοι· καὶ τῷ μὲν δήμῳ τῶν οἰκετῶν τὸ πλῆθος παρεγένετο ξύμμαχον, τοῖς δ᾿ ἑτέροις ἐκ τῆς ἠπείρου ἐπίκουροι ὀκτακόσιοι.

Συνεχίστε την ανάγνωση Διαγώνισμα στον Θουκυδίδη κεφ. 72, 73 (Α΄ Λυκείου)

Η χρήση των μορίων ἄν, ὡς στα αρχαία ελληνικά

ΤΟ ΜΟΡΙΟ  ἄν

Το μόριο ἄν δηλώνει:
α) μια υπόθεση, η οποία αναφέρεται σαφώς ή λανθάνει ή υπονοείται.
β) κάτι που εξαρτάται από περιστάσεις ή προϋποθέσεις ή όρους,
γ) το αμφίβολο και ακοθόριστο νόημα μιας πράξης ή μιας ενέργειας, και

Συνεχίστε την ανάγνωση Η χρήση των μορίων ἄν, ὡς στα αρχαία ελληνικά

Διαγώνισμα στον Θουκυδίδη, κεφ. 70 (Α΄ Λυκείου)

Α.ΚΕΙΜΕΝΟ:

καὶ (ἦν γὰρ Πειθίας ἐθελοπρόξενός τε τῶν Ἀθηναίων καὶ τοῦ δήμου προειστήκει) ὑπάγουσιν αὐτὸν οὗτοι οἱ ἄνδρες ἐς δίκην, λέγοντες Ἀθηναίοις τὴν Κέρκυραν καταδουλοῦν. ὁ δὲ ἀποφυγὼν ἀνθυπάγει αὐτῶν τοὺς πλουσιωτάτους πέντε ἄνδρας, φάσκων τέμνειν χάρακας ἐκ τοῦ τε Διὸς τοῦ τεμένους καὶ τοῦ Ἀλκίνου· ζημία δὲ καθ᾿ ἑκάστην χάρακα ἐπέκειτο στατήρ. ὀφλόντων δὲ αὐτῶν καὶ πρὸς τὰ ἱερὰ ἱκετῶν καθεζομένων διὰ πλῆθος τῆς ζημίας, ὅπως ταξάμενοι ἀποδῶσιν, ὁ Πειθίας (ἐτύγχανε γὰρ καὶ βουλῆς ὤν) πείθει ὥστε τῷ νόμῳ χρήσασθαι. οἱ δ᾿ ἐπειδὴ τῷ τε νόμῳ ἐξείργοντο καὶ ἅμα ἐπυνθάνοντο τὸν Πειθίαν, ἕως ἔτι βουλῆς ἐστί, μέλλειν τὸ πλῆθος ἀναπείσειν τοὺς αὐτοὺς Ἀθηναίοις φίλους τε καὶ ἐχθροὺς νομίζειν, ξυνίσταντό τε καὶ λαβόντες ἐγχειρίδια ἐξαπιναίως ἐς τὴν βουλὴν ἐσελθόντες τόν τε Πειθίαν κτείνουσι καὶ ἄλλους τῶν τε βουλευτῶν καὶ ἰδιωτῶν ἐς ἑξήκοντα· οἱ δέ τινες τῆς αὐτῆς γνώμης τῷ Πειθίᾳ ὀλίγοι ἐς τὴν Ἀττικὴν τριήρη κατέφυγον ἔτι παροῦσαν.

Συνεχίστε την ανάγνωση Διαγώνισμα στον Θουκυδίδη, κεφ. 70 (Α΄ Λυκείου)

Ασκήσεις συντακτικού και γραμματικής (Α΄ Λυκείου)

Να αναγνωρίσετε τα είδη των κατηγορουμένων.

  • Οἱ ἐπιόντες (= οι εχθροί) ἦσαν ἀμφί τούς τριάκοντα.
  • Κατέστησαν τήν αὑτῶν φύσιν γνώριμον ἅπασι τοῖς πολίταις.
  • Τό σῶμα θνητόν ἅπαντες ἔχομεν.
  • Καλῆς μητρός πέφυκα.
  • Ἐγώ ἐγενόμην τῶν τετρακοσίων.
  • Παρετάξαντο τάς ναῦς μετεώρους.
  • Κῦρος Κλέαρχον παρεκάλεσε (= προσκάλεσε) σύμβουλον.

Συνεχίστε την ανάγνωση Ασκήσεις συντακτικού και γραμματικής (Α΄ Λυκείου)

Μετάφραση Θουκυδίδη Ιστορία (κεφάλαιο 70) – Α΄ Λυκείου

Διαβάστε εδώ

Πούλιος Κων/νος – απόφοιτος κλασικής φιλολογίας ΑΠΘ