Προθέσεις:
πάντα γράφω πρώτα τον τύπο του ρήματος που μου ζητούν και ύστερα προσθέτω την πρόθεση.
Προσοχή!
ἐκ > ἐξ + φωνήεν ή δίφθογγο
π.χ. ἐκ-βάλλω > ἐξ-έβαλλον
οι δισύλλαβες προθέσεις εκθλίβονται μπροστά από φωνήεν ή διφθ.
παρα-μένω > παρ-έμενον
Κατηγορία: Α’ Λυκείου
Οι διαρθρωτικές λέξεις
Ακολουθεί ένας πλήρης κατάλογος διαρθρωτικών λέξεων που χρησιμοποιούμε, για να πετύχουμε τη συνοχή του κειμένου.
Ορισμοί λέξεων και εννοιών (Άρης Γιαβρής)
Αβάσιμος (λογική: για συμπεράσματα, απόψεις): Η γνώμη ή το συμπέρασμα που δεν βασίζεται, σε εξακριβωμένα τεκμήρια ή σε αληθείς προκείμενες.
Αγορά (οικοvομία): Το σύστημα που επιτρέπει στους πωλητές και τους αγοραστές να συναλλάσσονται με χρήματα ανταλλάσσοντας κάθε είδους αγαθά, υπηρεσίες και πληροφορίες.
Αγύρτης (ο): Αυτός που εξαπατά τους ανθρώπους με επίδειξη γνώσεων και ικανοτήτων τις οποίες στην πραγματικότητα δεν έχει (= τσαρλατάνος, απατεώνας).
Συνεχίστε την ανάγνωση Ορισμοί λέξεων και εννοιών (Άρης Γιαβρής)
Η αξιολόγηση της περίληψης
Η αξιολόγηση της περίληψης κειμένου (25 μονάδες)
Η περίληψη δεν είναι ξεχωριστό γραμματειακό είδος αλλά ένας τρόπος συνοπτικής απόδοσης προϋπάρχοντος κειμένου διά της οποίας επιδιώκεται:
α) Η κατανόηση του κειμένου.
β) Η πληροφόρηση των άλλων με λιτό και σαφή τρόπο για το περιεχόμενο του κειμένου.
γ) Η διάκριση του αναγκαίου από το περιττό τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη γλώσσα του κειμένου.
δ) Η δόμηση ενός νέου κειμένου με συνοχή και συνεκτικότητα.
Το βιβλίο του καθηγητή για τη διδασκαλία της Έκθεσης Α΄ Λυκείου
1η ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (1ο δίωρο)
- Οι οπτικές της γλώσσας, σ. 22-26.
- Γλώσσα: λόγος, ομιλία, ιδιόλεκτος, ύφος, σ. 33-39.
Επισημάνσεις:
- Το κείμενο του Τζ. Ροντάρι «Η πέτρα στη λίμνη» (σ.12-17) μπορεί να διαβαστεί στην αρχή, για να συζητηθεί η απεραντοσύνη, η πολυμορφία και η παντοδυναμία της γλώσσας.
- Οι υποενότητες (1) «Το εργαστήρι της γλώσσας» (σ. 27-30), ειδικότερα η δήλωση και η συνυποδήλωση, και (2) «Οι λειτουργίες της γλώσσας» (σ. 31-33) μπορούν να διδαχθούν μέσα από τα κείμενα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.
- Σχετικά με τις οπτικές της γλώσσας είναι σημαντικό ο μαθητής:
α) να κατανοήσει ότι η γλώσσα αποκαλύπτει τον προσωπικό τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος βιώνει, εννοεί και αξιολογεί τα πράγματα. Η γλώσσα δηλαδή αποκαλύπτει την οπτική του γωνία η οποία σχετίζεται με την κοινωνική του θέση, τις γνώσεις του, την καλλιέργειά του, το επάγγελμά του, τα συμφέροντά του κτλ.,
β) να μάθει να παρατηρεί και να αναλύει την οπτική γωνία από την οποία διατυπώνεται μια άποψη,
Συνεχίστε την ανάγνωση Το βιβλίο του καθηγητή για τη διδασκαλία της Έκθεσης Α΄ Λυκείου
Διαγωνίσματα στον Θουκυδίδη από την τράπεζα θεμάτων
Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Γενικοί κανόνες τονισμού
- Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε οξεία.
π.χ. ὁ ἄνθρωπος
- Η μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη εμπρός από βραχύχρονη λήγουσα.
Συνεχίστε την ανάγνωση Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Μεταφράσεις στα Ελληνικά του Ξενοφώντα
Αρχαία γνωμικά
Κοντός ψαλμός αλληλούια = η φράση χρησιμοποιείται για υπόθεση που σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματά της και δεν μπορούμε με σιγουριά να κάνουμε πρόγνωση.
Αμ’ έπος αμ΄έργον = πρόκειται για αρχαιοπρεπή φράση και σημαίνει χωρίς καθυστέρηση, αμέσως.
Μεταξύ σφύρας και άκμονος (ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι) = λέγεται για κάποιον που αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις και δεν μπορεί να απαλλαγεί απ’ αυτές.
Όμοιοι και ομόηχοι τύποι της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Τα πιο συνηθισμένα λάθη στη γλώσσα μας
100 παρατηρήσεις για να μιλάμε σωστά ελληνικά
- Δεν είναι ζήτημα απλώς προσωπικό, αλλά μας αφορά όλους (και όχι: απλά). Απλώς = μόνο. Συμπεριφέρεται απλά (=με απλό, ανεπιτήδευτο τρόπο).
- Η υπόθεση δεν τον αφορά άμεσα (αλλά έμμεσα) (τροπικό επίρρημα).
Να παρουσιαστεί αμέσως (και όχι: άμεσα) (χρονικό επίρρημα).
- Πιθανώς ή πιθανόν, προηγουμένους, συγχρόνως, κυρίως, ολογράφως, ενδεχομένως, αυτοδικαίως, επομένως (και όχι σε-α).
Συνεχίστε την ανάγνωση Τα πιο συνηθισμένα λάθη στη γλώσσα μας
Ορθογραφικά συγχεόμενες λέξεις
Αισχίνης | αισχύνη
αγονία = στειρότητα, ακαρπία, αφορία | αγωνία
αγνεία: βλ. άγνοια
άγνοια | αγνεία = αγνότητα
αγωνία: βλ. αγονία
αθλητίατρος ( = γιατρός των αθλητών) και όχι αθλίατρος (= γιατρός των άθλων!)
ακατονόμαστος και όχι ακατανόμαστος
αλιτήριος = πονηρός, κατεργάρης | αλίτης, ο = το ορυκτό αλάτι | αλήτης | αλυτάρχης
αλείφω | αλοιφή