Προθέσεις:
πάντα γράφω πρώτα τον τύπο του ρήματος που μου ζητούν και ύστερα προσθέτω την πρόθεση.
Προσοχή!
ἐκ > ἐξ + φωνήεν ή δίφθογγο
π.χ. ἐκ-βάλλω > ἐξ-έβαλλον
οι δισύλλαβες προθέσεις εκθλίβονται μπροστά από φωνήεν ή διφθ.
παρα-μένω > παρ-έμενον
Κατηγορία: Άγνωστο Β Θεωρ.
Θέματα Πανελλαδικών στα αρχαία ελληνικά (1991-2000)
Αρχαία ελληνική θεματογραφία (άγνωστα κείμενα)
Εξαρτημένοι υποθετικοί λόγοι στα αρχαία
Ανάλυση μετοχών στα αρχαία ελληνικά
Σύνταξη βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Άγνωστο (πρωτότυπα κείμενα)
ΑΙΣΧΙΝΗΣ
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ
ΣΟΦΟΚΛΗΣ
ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ
Πούλιος Κων/νος
Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Γενικοί κανόνες τονισμού
- Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε οξεία.
π.χ. ὁ ἄνθρωπος
- Η μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη εμπρός από βραχύχρονη λήγουσα.
Συνεχίστε την ανάγνωση Κανόνες τονισμού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Αρχαία γνωμικά
Κοντός ψαλμός αλληλούια = η φράση χρησιμοποιείται για υπόθεση που σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματά της και δεν μπορούμε με σιγουριά να κάνουμε πρόγνωση.
Αμ’ έπος αμ΄έργον = πρόκειται για αρχαιοπρεπή φράση και σημαίνει χωρίς καθυστέρηση, αμέσως.
Μεταξύ σφύρας και άκμονος (ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι) = λέγεται για κάποιον που αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις και δεν μπορεί να απαλλαγεί απ’ αυτές.
Όμοιοι και ομόηχοι τύποι της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Ο Πλάγιος Λόγος στα αρχαία ελληνικά
Η χρήση των μορίων ἄν, ὡς στα αρχαία ελληνικά
ΤΟ ΜΟΡΙΟ ἄν
Το μόριο ἄν δηλώνει:
α) μια υπόθεση, η οποία αναφέρεται σαφώς ή λανθάνει ή υπονοείται.
β) κάτι που εξαρτάται από περιστάσεις ή προϋποθέσεις ή όρους,
γ) το αμφίβολο και ακοθόριστο νόημα μιας πράξης ή μιας ενέργειας, και
Συνεχίστε την ανάγνωση Η χρήση των μορίων ἄν, ὡς στα αρχαία ελληνικά