ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:……………………………………………………………
ΤΑΞΗ:…………………………………………………………………………………..
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:…………………………………………………………………….
ΒΑΘΜΟΣ:……………………………………………………………………………….
Σύγχρονες αρένες, εικονικά Κολοσσαία
Προ ημερών κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο ένα αποκρουστικό βίντεο -το οποίο είδαν σχεδόν όλοι οι χρήστες Ίντερνετ- με τέσσερις Αμερικανούς πεζοναύτες (οι δύο αναγνωρίστηκαν) να ουρούν πάνω στις σορούς τριών Ταλιμπάν, κάνοντας χυδαία αστεία. Ο δεδηλωμένος αποτροπιασμός, όπως κάθε φορά που έρχονται στο φως «τρόπαια πολέμου» του είδους -οι φωτογραφίες της στρατιωτίνας που σέρνει με λουρί σκύλου Ιρακινό, των πεζοναυτών που επιδεικνύουν κεφάλια ή ακρωτηριασμένα μέλη Αφγανών, των εικονικών πνιγμών, της σεξουαλικής κακοποίησης κρατουμένων στο Αμπού Γκράιμπ- συνοδεύεται από τη λιγότερο δεδηλωμένη μεταποίηση σε διασκέδαση του μακάβριου, του φρικώδους. Έντονη απέχθεια αλλά και ανομολόγητη ψυχαγωγία.
Παγιδευμένοι σε ένα σύμπαν που όχι μόνο δικαιολογεί τις πολεμικές πρακτικές (για την ειρήνη και τη δημοκρατία), αλλά καλλιεργεί με άμεσους και έμμεσους τρόπους την πολεμική ρητορική, οι τηλεθεατές /αναγνώστες εισπράττουν ανωδύνως τη φρίκη που ζουν άλλοι. Την αντιμετωπίζουν ως αναπόφευκτη συνέπεια της σύρραξης, την οποία ορισμένοι φαντάζονται ως θρίαμβο –ή πανωλεθρία– με αυτοθυσιαζόμενους ήρωες, μακριά από την πραγματικότητα του πολέμου, που δημιουργεί μόνο μισθοφόρους, βιαστές, μαυραγορίτες, μεσάζοντες – και πολλά πραγματικά θύματα. Έτσι κι αλλιώς ο δέκτης των συμβάντων είναι εθισμένος στη βία, πλέον από τη νηπιακή ηλικία· με το πάτημα ενός κουμπιού στο κομπιούτερ τα παιδιά διαμελίζουν σώματα, μετατρέπουν ανυποψίαστους διαβάτες σε παραμορφωμένα πτώματα, «ζουν» γενοκτονίες στο Διάστημα, αιμοσταγείς βεντέτες στον υπόκοσμο, εξολοθρεύσεις ένοχων κι αθώων, ανθρώπων και τεράτων. Αδιαφορώντας για κάθε είδος νοητού φορτίου, προσλαμβάνοντας μόνο την εικόνα (που μπορεί να προκαλεί κάθε φορά απέχθεια, αλλά ποτέ δεν απογοητεύει), εθίζονται, το ειδεχθές, το παράλογο να αποτελούν τον «χώρο» της προσωπικής τους εκτόνωσης. Αλλά και ο βασανιστής δεν γεννιέται, γίνεται. Σύμφωνα με τον Αμερικανό κοινωνικό ψυχολόγο Στάνλεϊ Μίλγκραμ, πολλοί καθημερινοί άνθρωποι φτάνουν να κάνουν πράγματα που θα μπορούσαν να βλάψουν συνανθρώπους τους, όταν το ζητεί μια αυθεντία και μετά τη μεθοδική ενστάλαξη της πεποίθησης ότι τα θύματά τους (άτομα διαφορετικά από αυτούς) είναι άτομα χωρίς ανθρώπινη υπόσταση, εχθροί του έθνους. Ο πόλεμος, προϊόν της ανθρώπινης απληστίας για όλο και μεγαλύτερη δύναμη, διδάσκει τάχιστα τη φρικαλέα αντεκδίκηση, την ωμότητα, την ακραία αναίτια χυδαιότητα. Παράλληλα οι εικόνες του κάνουν τον γύρο του κόσμου, σκορπώντας την απέχθεια και τη φρίκη, αλλά και ικανοποιώντας τα ταπεινότερα των ενστίκτων (πάντοτε οι άνθρωποι διεγείρονταν από το φρικαλέο).
Χρειάζεται, λοιπόν, κάποια αντίσταση της κοινωνίας σε ό, τι τείνει να εμφανίσει ως «φυσική» τη βεβήλωση νεκρού, τον εξευτελισμό δέσμιου ατόμου (σε συγκεκριμένες συνθήκες). Μήπως η παγερή και ανώνυμη βαρβαρότητα, που μοιάζει να διαποτίζει και το μη εμπόλεμο τμήμα της κοινωνίας, εμπεριέχει μια σοβαρή ελπίδα; Διότι, η εγγύτητα του κακού ευνοεί τη συνειδητοποίηση της επέλασής του· αν αυτή η γνώση διευρυνθεί μπορεί να οδηγήσει σε πρακτικές πολιτισμικής σωτηρίας. Η ανθρωπότητα διαθέτει τις γενικές αρετές που επιτρέπουν, υπό όρους, την ανόρθωση νέων απέναντι σε σύγχρονες αρένες και εικονικά Κολοσσαία…
Τασούλα Kαραϊσκάκη, εφημ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 15-1-2012
ΘΕΜΑΤΑ :
Α. Να αποδοθεί το κείμενο περιληπτικά σε 80 – 100 λέξεις.
25 μονάδες
Β1.α) Με ποιον τρόπο αναπτύσσεται η δεύτερη παράγραφος του κειμένου;
5 μονάδες
β) Ποιόν τρόπο και ποια μέσα πειθούς χρησιμοποιεί η αρθρογράφος στην τρίτη παράγραφο;
5 μονάδες
Β2. Να αναπτύξετε σε 80 – 90 λέξεις τη φράση: «Ο πόλεμος, προϊόν της ανθρώπινης απληστίας για όλο και μεγαλύτερη δύναμη, διδάσκει τάχιστα τη φρικαλέα αντεκδίκηση, την ωμότητα, την ακραία αναίτια χυδαιότητα».
10 μονάδες
Β3. Το κείμενο είναι άρθρο από τον ημερήσιο τύπο. Ποια χαρακτηριστικά του κειμενικού αυτού είδους διακρίνετε στο συγκεκριμένο κείμενο;
5 μονάδες
Β4. α) δέσμιου, πρακτικές, επιτρέπουν, απληστία, εμπεριέχει :Να δώσετε από μία συνώνυμη για καθεμία από τις παραπάνω λέξεις του κειμένου.
5 μονάδες
β) Πως δικαιολογείται η χρήση του γ΄ ρηματικού προσώπου στο κείμενο;
5 μονάδες
Γ. Οι εκδηλώσεις επιθετικότητας και κατ’ επέκταση βίας και εγκληματικότητας πληθαίνουν στην εποχή μας και χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά όχι μόνο των ωρίμων αλλά και των νέων. Ως ευαισθητοποιημένοι νέοι να συντάξετε ένα άρθρο για την εφημερίδα του σχολείου σας στο οποίο θα επισημαίνετε τα αίτια της νεανικής βίας και τις επιπτώσεις του φαινομένου στην κοινωνική ζωή (500 – 600 λέξεις).
40 μονάδες
Επιμέλεια θεμάτων: Κοσκινάς Διονύσιος – φιλόλογος
AΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:
Α. Η αρθρογράφος Τασούλα Καραϊσκάκη θίγει το πολύκροτο θέμα της βίας σήμερα.
Αρχικά, αφορμώμενη από ένα περιστατικό στρατιωτικής βίας που παρουσιάστηκε
στο διαδίκτυο τονίζει την εξοικείωση των τηλεθεατών/ αναγνωστών με πράξεις
επιθετικής και βίαιης συμπεριφοράς. Επιπλέον, προβάλλει τον εθισμό των νέων σε
φαινόμενα εγκληματικότητας μέσω των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Στη συνέχεια,
στηριζόμενη σε πορίσματα της ψυχολογίας, αναφέρει την προπαγάνδα που ασκείται
από πρόσωπα εξουσίας με αποτέλεσμα την εξάλειψη ανθρωπιστικών συναισθημάτων
και τονίζει το γεγονός ότι ο πόλεμος διαφθείρει ηθικά τον άνθρωπο. Κλείνοντας,
επισημαίνει την ανάγκη για θεραπεία των βαθύτερων αιτιών που γεννούν τη βία.
Β1. α) Η δεύτερη παράγραφος αναπτύσσεται με τη μέθοδο του αιτίου –
αποτελέσματος. Στη θεματική πρόταση αναφέρεται η αιτία (Παγιδευμένοι σε ένα
σύμπαν..) και τα αποτελέσματα (τις πολεμικές πρακτικές… που ζουν άλλοι). Στις
λεπτομέρειες αναλύει περαιτέρω τις συνέπειες (Την αντιμετωπίζουν…… πραγματικά
θύματα).
β) Στην τρίτη παράγραφο η αρθρογράφος χρησιμοποιεί ως τρόπο πειθούς την
επίκληση στη λογική. Υποστηρίζει την άποψη ότι οι άνθρωποι έχουν εθιστεί σε
εικόνες και πράξεις βίας. Συγκεκριμένα, ως μέσα πειθούς χρησιμοποιεί
παραδείγματα (με το πάτημα ενός κουμπιού … ανθρώπων και τεράτων), κάνει
χρήση αυθεντίας (Σύμφωνα με τον Αμερικανό κοινωνικό ψυχολόγο Στάνλεϊ
Μίλγκραμ) και επικαλείται γενικές αλήθειες (Ο πόλεμος, … αναίτια χυδαιότητα).
Β2. Ο πόλεμος, προϊόν της ανθρώπινης απληστίας για όλο και μεγαλύτερη
δύναμη, διδάσκει τάχιστα τη φρικαλέα αντεκδίκηση, την ωμότητα, την ακραία
αναίτια χυδαιότητα. Πράγματι, τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα,
λειτουργούν ως έναυσμα για τις περισσότερες συρράξεις, συνεπικουρούμενα από την
επεκτατική τάση επίδοξων ηγετών. Αυτό έχει ως συνέπεια να αποδυναμώνονται οι
αξίες της ζωής και να υποβαθμίζεται ο αποδεκτός ηθικός κώδικας. Το άτομο δεν
εμφορείται από ανθρωπιστικά στοιχεία όπως αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, συμπόνια.
Αντίθετα μάλιστα, διέπεται από κατώτερα ένστικτα, προξενώντας φαινόμενα βίας και
βαρβαρότητας, προδοσίας, συκοφαντίας και εκμετάλλευσης. Σε καιρό πολέμου,
λοιπόν, καταστρατηγείται κάθε έννοια ηθικής και εμπεδώνεται το δίκαιο της πυγμής
που υποθάλπει την εκμετάλλευση και την αδικία.
Β3. Χαρακτηριστικά που τεκμηριώνουν το γραμματειακό είδος του κειμένου είναι ο
τίτλος και η μικρή του έκταση. Επιπλέον, πραγματεύεται ένα σύγχρονο θέμα ειδικού
ενδιαφέροντος ( τη βία) και η αρθρογράφος επιδιώκει να εκφράσει τις απόψεις της σε
ένα θέμα που άπτεται της επικαιρότητας. Κυριαρχεί η αναφορική λειτουργία της
γλώσσας χωρίς να λείπουν οι συνυποδηλωτικές εκφράσεις (Παγιδευμένοι σε ένα
σύμπαν). Το συγκεκριμένο άρθρο ανήκει στο χώρο της ερμηνευτικής
δημοσιογραφίας γι’ αυτό και δε λείπουν τα προσωπικά σχόλια (πάντοτε οι άνθρωποι
διεγείρονταν από το φρικαλέο), αποδίδοντας έτσι ένα πιο οικείο ύφος αφού στόχος
της είναι εκτός από την ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των αναγνωστών.
Β4. α) αποτροπιασμός: αποστροφή, απέχθεια
πρακτικές: μεθόδους, τεχνικές4
ειδεχθές: αποκρουστικό, βδελυρό
ενστάλαξη: υιοθέτηση, αποδοχή
εμπεριέχει: περικλείει, περιλαμβάνει
β) Αρχικά, η χρήση του γ΄ προσώπου από τη συγγραφέα αιτιολογείται από το γεγονός
ότι πρόκειται για άρθρο του ημερήσιου τύπου. Η χρήση του γ΄ προσώπου προσδίδει
αντικειμενικότητα στις απόψεις του συγγραφέα, αφού παρουσιάζονται ως γενικά
αποδεκτές και ο ίδιος εμφανίζεται να καταγράφει την πραγματικότητα ως
αντικειμενικός παρατηρητής. Εξάλλου, η χρήση του γ΄ ενικού προσώπου καθιστά το
ύφος του κειμένου πιο επίσημο και σοβαρό.
Γ. Επικοινωνιακό πλαίσιο: Βασικό γνώρισμα του κειμένου είναι ο ευσύνοπτος και
περιεκτικός τίτλος που μπορεί να περιέχει σχόλιο είτε με τη μορφή λεκτικού/
αξιολογικού χαρακτηρισμού είτε με τη χρήση σημείων στίξης. Εφόσον πρόκειται για
τη σχολική εφημερίδα το ύφος είναι απλό και οικείο, ενώ μπορούμε να
χρησιμοποιήσουμε α΄ ενικό και πληθυντικό πρόσωπο. Κυριαρχεί η αναφορική
λειτουργία της γλώσσας, χωρίς να αποκλείονται ωστόσο χιουμοριστικές ή καυστικές
αποχρώσεις στο λόγο.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
Χρησιμοποιούμε ως αφόρμηση γεγονός της επικαιρότητας, σχετικό
με το θέμα ανάπτυξης π.χ. Με αφορμή το Χ γεγονός αποφάσισα να εκθέσω τις
σκέψεις μου γι’ αυτό το θέμα στη σελίδα της σχολικής μας εφημερίδας…
ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ:
Α΄ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ: Τα αίτια της νεανικής βίας
– Γνωρίσματα της νεανικής ηλικίας: παρορμητικοί, ευέξαπτοι και καινοτόμοι
αλλά και μίμηση συμπεριφορών και προτύπων
– Κρίση των φορέων αγωγής:
α) σχολείο βαθμοθηρία, ανταγωνιστικότητα, επιβολή ποινών χωρίς σωφρονιστικό χαρακτήρα,
β) οικογένεια αυταρχικότητα ή αδιαφορία, διαταραγμένες σχέσεις
μεταξύ των μελών και άλλα προβλήματα: διέξοδος των νέων η βία
γ) απουσία πνευματικών ανθρώπων.
-Φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας: αστικοποίηση, αποξένωση, έλλειψη
αξιών – στόχων – ιδανικών, ανεργία, φανατισμός, κυριαρχία του ωφελιμισμού,
του ατομικισμού και του ανταγωνισμού, μαζοποίηση, ρατσισμός, ανεργία
– Δυσλειτουργία των θεσμών, ανεπάρκεια σωφρονιστικού συστήματος,
ανισότητες και διακρίσεις, χρόνια προβλήματα δημιουργούν αντιδράσεις
στους κόλπους της νεολαίας.
– Η αναπαραγωγή σκηνών βίας από την τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια,
τον κινηματογράφο, το διαδίκτυο.
(Χρήση μεταβατικής παραγράφου για τη σύνδεση των δύο ζητουμένων)
Β΄ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ: Οι συνέπειες της νεανικής βίας.
– Υλικές: βανδαλισμοί, καταστροφές, φθορά περιουσιών
– Πολιτικές: δυσλειτουργία δημοκρατίας, φανατισμός, αυταρχισμός
– Ψυχολογικές: φόβος, καχυποψία, ανασφάλεια, μοναξιά
– Ηθικές: ανηθικότητα, παρανομία, κοινωνική παθογένεια.5
– Κοινωνικές: χειραγώγηση, πολλαπλασιασμός της βίας, αποσύνθεση του
κοινωνικού ιστού, ο στιγματισμός και η περιθωριοποίηση των ατόμων,
αναστολή κοινωνικής προόδου.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ : Ανακεφαλαίωση και τρόποι αντιμετώπισης
– Ανθρωπιστική παιδεία για ολοκληρωμένη πνευματική και ψυχική καλλιέργεια
– Σωστή αγωγή από το σχολείο, την οικογένεια, την κοινωνία
– Άμβλυνση κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων
– Ευκαιρίες για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου
– Διάλογος, συνεργασία, πρόληψη